tərcibənd

is. <ər. tərci və fars. bənd> ədəb. Mövzu və vəzn etibarilə bir olub, birinci bəndin bütün misraları həmqafiyə, ikinci bəndin son beyti istisna olmaqla bütün misraları, axırda isə birinci bəndin son beyti nəqərat kimi təkrar edilən klassik şeir formalarından biri. Füzulinin «Mən kiməm? – Bir bikəsü biçarəvü bixaniman» tərcibəndi.